انواع محصولات سرکه قزوین در تمدن های سراسر جهان یافت می شود. بررسی تحقیقات روی این محصولات تخمیری گزارش های متعددی از فواید سلامتی ناشی از مصرف اجزای سرکه را نشان می دهد.
اثرات درمانی سرکه ناشی از مصرف ترکیبات زیست فعال ذاتی شامل اسید استیک، اسید گالیک، کاتچین، اپیکاتچین، اسید کلروژنیک، کافئیک اسید، اسید p-کوماریک و اسید فرولیک باعث ایجاد آنتی اکسیدان، ضد دیابت، ضد میکروبی، ضد تومور، ضد چاقی.
پاسخ های کاهش دهنده کلسترول هدف این مقاله بررسی تاریخچه سرکه، تولید، انواع، باکتری های اسید استیک و خواص عملکردی سرکه است.اولین استفاده شناخته شده از سرکه به بیش از 10000 سال پیش برمی گردد (تان 2005؛ جانستون و گااس 2006).
سرکه طعم دار حدود 5000 سال است که به عنوان یک محصول تجاری تولید و به فروش می رسد. بابلی ها تا قرن ششم سرکه هایی با طعم میوه، عسل و مالت تولید و می فروختند.
منابع موجود در عهد عتیق و بقراط نشان می دهد که سرکه برای درمان زخم ها مورد استفاده دارویی بوده است.
سونگ تسه، که به توسعه رشته پزشکی قانونی در قرن دهم در چین نسبت داده می شود، از گوگرد و سرکه به عنوان عوامل شستشوی دست برای جلوگیری از عفونت استفاده کرد (چان و دیگران 1993؛ تان 2005).
پزشکان اولیه ایالات متحده از سرکه برای درمان بسیاری از بیماری‌ها از جمله پیچک سمی، کروپ، درد معده، تب بالا، و ادم یا آب‌ریزش که در قرن هجدهم شناخته می‌شد، استفاده می‌کردند (Tan 2005).
در سال 1778، دوراند سرکه را برای ایجاد اسید استیک یخبندان غلیظ کرد و در سال 1814، برزلیوس تجزیه و تحلیل اسید استیک را انجام داد.
در سال 1823، شوتزنباخ روشی را برای تولید سرکه ابداع کرد که به عنوان فرآیند مولد شناخته می شود که اجازه می دهد سرکه در 3 تا 7 روز ساخته شود.
در سال 1955، هروماتکا روشی را برای ساخت سرکه به نام استیفیکاسیون غوطه ور ابداع کرد که از هوادهی و هم زدن برای تولید سریع سرکه استفاده می کرد (Tan 2005).
