برای مدت طولانی خورشید تنها منبع نور انسان بود. بنابراین زمانی که او آتش (در میان چیزهای دیگر به عنوان منبع نور) را در حدود 1 میلیون سال پیش کشف کرد، گام بزرگی در تکامل بود.
علاوه بر آتش، به تدریج از چراغ های نفتی و پیه استفاده شد که نور را به زندگی اجداد ما وارد کرد. کشف سوخت های فسیلی در قرن های 18 و 19 انقلابی بود: از آن زمان به بعد، زغال سنگ، نفت و گاز برای تولید انرژی و نور مورد استفاده قرار گرفت.
این نوع جدید سوخت، رونق صنعتی و رشد اقتصادی بی سابقه ای را نیز به همراه داشت. اما تا زمانی که اختراع لامپ بود که بالاخره نور را وارد زندگی روزمره مردم کرد.
در این میان، لامپ زنون سوناتا وای اف به طور فزاینده ای با لامپ کم مصرف جایگزین می شود که استفاده از آن حداقل به محافظت از آب و هوا و حفظ منابع کمک می کند.
ورنر زیمنس در سال 1866 با اختراع ماشین‌های دینامویی که می‌توان از آنها برای تولید برق استفاده کرد، راه را برای لامپ رشته‌ای هموار کرد.
توماس آلوا ادیسون پس از چند نمونه اولیه لامپ، از جمله توسط فیزیکدان بریتانیایی جوزف ویلسون سوان، حق امتیاز لامپ بهبود یافته خود را در سال 1879 به ثبت رساند.
این شامل یک لامپ شیشه ای تخلیه شده با رشته کربنی بود که از الیاف بامبوی زغالی ساخته شده بود. این لامپ مخصوصاً برای تولید نور الکتریکی مناسب بود.
ادیسون عصر روشنایی الکتریکی را آغاز کرد. بنابراین او را مخترع لامپ می دانند. در دهه های بعد، شبکه تامین برق در سراسر جهان گسترش یافت.
از دهه 1980، لامپ های کم مصرف به طور فزاینده ای به زندگی خصوصی و تجاری مردم راه پیدا کردند و از آن زمان به بعد ضروری شده اند.
لامپ های فلورسنت فشرده از گروه لامپ های تخلیه گاز هستند.
